به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، هنگام مواجهه با بحران‌ها مانند جنگ و زلزله کودکان به شدت تحت تاثیر هیجانات و واکنش‌های بزرگسالان قرار می‌گیرند. تنظیم هیجانی کودکان از طریق تنظیم هیجانی بزرگسالان انجام می‌شود بنابراین هیجانات خود را کنترل و خونسردی را حفظ کنید.
هیجانات خود را مدیریت کنید: توجه داشته باشید که مدیریت هیجانات بزرگسالان، در اولویت قرار دارد. در شرایط بحران کودک قبل از هر چیز بزرگترها را رصد می‌کند بنابراین قبل از اقدام برای آرام کردن کودک، تا حد امکان آرامش خود را بازیابید.
یادگیری مشاهده ای: به یاد داشته باشید کودکان همواره از بزرگترها الگوبرداری می‌کنند بنابراین ظاهر شدن به عنوان یک الگو را فراموش نکنید. کودکان قبل از اینکه توصیه‌های شما را گوش دهند شما را مشاهده می‌کنند و هیجانات خود را با شما تنظیم می‌کنند.
حضور همراه با آرامش و قابل اتکا: با صدایی آرام، ملایم و با اعتماد صحبت کنید. ارتباط چشمی گرم و حضور فیزیکی امن ایجاد کنید.
اعتبارسنجی هیجانات کودک: احساسات کودک را انکار نکنید. “نترس چیزی نیست” به جای آن احساسات آنها را بپذیرید و منعکس کنید “می‌بینم که ترسیده‌ای این شرایط می‌تونه ترسناک باشه” این اعتبارسنجی به کودک کمک می‌کند هیجاناتش را پردازش کند و حس دیده شدن داشته باشد.
ارائه اطلاعات شفاف و متناسب با سن: به زبان ساده و قابل فهم به کودک توضیح دهید که چه اتفاقی افتاده است.
توضیح برنامه‌ها و اقدامات: با دقت به کودک بگویید چه کاری انجام خواهید داد و او چه انتظاری می‌تواند داشته باشد. “من همین‌جا کنارت هستم”، “الان به اتاق امن خانه می‌رویم”.
حفظ روال معمول و روتین زندگی تا حد امکان: تا جایی که امکان‌پذیر است به روال عادی زندگی پایبند باشید این اعمال معمولی زندگی مانند لنگرهای امنیت بخش عمل می‌کنند.
پرهیز از فاجعه‌سازی: با آنکه در مواقع بحرانی ممکن است بدترین سناریوها در ذهن شکل بگیرد اما لازم است به بهترین سناریوها فکر کنید و به کودک نشان دهید که راه‌حل‌های امن هم وجود دارد.
استفاده از شیوه‌های غیرکلامی: برای کودکان، بازی، نقاشی، موسیقی، داستان گویی و… جذاب است از این طریق‌ها با کودک همراه شوید همچنین به طور خانوادگی تمرین تنفس عمیق و آرام‌سازی را داشته باشید.
حضور فیزیکی: در آغوش گرفتن کودک، در دست گرفتن کودک و نشستن در کنارش و صحبت‌ها و پیام‌های آرامبخش.
انتهای پیام/
بدون نظر!