گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم؛ پرونده “باجِ باجه”؛ بخش ۲۱۱ – سورینام کشوری در شمال آمریکای جنوبی است که با گویان در غرب، گویان فرانسه در شرق، برزیل در جنوب و اقیانوس اطلس در شمال هم‌مرز است. موقعیت جغرافیایی آن به‌گونه‌ای است که از نظر استراتژیک، نقش چندانی در تجارت بین‌المللی ایفا نمی‌کند، اما نزدیکی به مناطق نفت‌خیز آمریکای جنوبی و سواحل اقیانوس اطلس، ظرفیت بالقوه‌ای برای تجارت و بهره‌برداری از منابع دریایی فراهم کرده است.
در همین زمینه بیشتر بخوانید
+ مروری بر ۲۷ مورد تغییر پول ملی در قاره آفریقا+ اصلاح پولی ترکیه در سال ۲۰۰۵؛ تجربه‌ای مهم در مهار تورم
این کشور با ۱۶۴ هزار کیلومتر مربع، تقریباً مساحتی برابر با تونس و کمی بزرگ‌تر از بنگلادش دارد. پایتخت این کشور پاراماریبو (Paramaribo)است و حدود ۶۰۰ هزار نفر جمعیت دارد که یکی از کم‌جمعیت‌ترین کشورهای آمریکای جنوبی به شمار می‌رود، و موجب شده منابع طبیعی این کشور نسبتاً دست‌نخورده باقی بماند. سورینام، تنها کشور آمریکای جنوبی است که زبان رسمی آن هلندی است.
جمعیت سورینام از نظر قومی و فرهنگی ترکیبی متنوع دارد که ریشه در تاریخ استعماری آن دارد. هندی‌تبارها با ۲۷ درصد و آفریقایی‌تبارها با ۲۱ درصد بیشتر جمعیت قومی این کشور را تشکیل می‌دهند. سرخپوستان بومی با ۳.۵ درصد شامل جوامع کوچک بومی است که هنوز در مناطق جنگلی زندگی می‌کنند. آسیای جنوب‌شرقی و اروپایی‌تبارها هم گروه‌های کوچکتری هستند که در بخش‌های تجاری و خدماتی فعالیت دارند.
بیکاری در این کشور، بین ارقام ۱۵ تا ۲۰ درصد نوسان می‌کند. اقتصاد سورینام به‌شدت متکی به صادرات مواد خام است و سهم بالایی از درآمد ملی از بخش‌های معدنی و منابع طبیعی تأمین می‌شود. صنایع معدنی و خام این کشور که ۶۵ درصد درآمد صادراتی را شامل می‌شود، بیشتر شامل بوکسیت (۷۰ درصد کل صادرات معدنی و خام)، و همچنین طلا و نفت است. بخش کشاورزی و شیلات نیز حدود ۱۵ درصد کل درآمد صادراتی را تشکیل می‌دهد که اغلب شامل برنج، موز و نیشکر، و ماهی و میگو است. بخش خدمات و گردشگری نیز ۲۰درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می‌دهد. همچنین بخش گردشگری، به‌دلیل وجود جنگل‌های استوایی و تنوع زیستی، پتانسیل بالایی برای توسعه دارد، که البته ضعف زیرساختی، مانع رشد این بخش شده است. سورینام سیستم بانکی توسعه‌یافته‌ای ندارد، ضمن اینکه به بانک‌های هلندی وابستگی قابل توجهی دارد.
اصلاح پولی سورینام در سال ۲۰۰۴: یک بررسی جامع و دقیق
سورینام در سال ۲۰۰۴ دست به یک اصلاح پولی بزرگ زد که شامل حذف سه صفر از پول ملی و جایگزینی واحد پولی قدیمی با یک واحد جدید بود. این تصمیم تحت تأثیر مشکلات اقتصادی ساختاری، تورم بالا، بی‌ثباتی ارزی و چالش‌های مالی دولت اتخاذ شد. دولت سورینام تصمیم گرفت که واحد پولی خود را از گیلدر سورینام (SRG) به دلار سورینام (SRD) تغییر دهد.
اصلاح پولی در سورینام نتیجه یک سری مشکلات اقتصادی جدی بود که طی دهه‌ها این کشور را گرفتار کرده بود. تورم کشور سورینام در میانه‌های دهه ۱۹۹۰، افزایش چشمگیری داشت، بطوریکه در سال ۱۹۹۴ تورم این کشور به رکورد بی‌سابقه ۳۶۸ درصد رسید. تورم‌های دو و سه رقمی مزمن، و متعاقب آن کاهش ارزش گیلدر سورینام، موجب کاهش اعتماد عمومی به پول ملی شد، بطوریکه دلار آمریکا و یورو حتی در معاملات داخلی، جایگزین آن شده بود. همچنین قدرت خرید مردم به‌شدت کاهش یافته بود، و قیمت کالاهای اساسی مرتباً افزایش پیدا می‌کرد.
چنان که ذکر شد بخش عمده‌ای از درآمد ارزی این کشور از صادرات بوکسیت، طلا، نفت و محصولات کشاورزی است؛ لذا نوسانات قیمت این کالاها در بازارهای جهانی، مستقیماً بر نرخ ارز و تورم تأثیرگذار است. این شرایط، کسری بودجه مزمن، چاپ پول، و ضعف شدید در سیاست‌های پولی را در پی داشت. اقتصاد سورینام دلاریزه شده و مردم ترجیح می‌دادند پس‌انداز خود را به دلار آمریکا نگه دارند. افزایش تقاضا برای ارزهای خارجی باعث شد ذخایر ارزی بانک مرکزی کاهش یابد.
همزمان با کاهش موقتی نرخ تورم به رقم ۱۰ درصد، دولت سورینام به اصلاحات پولی دست زد که موقتاً اثرات مثبتی به همراه داشت. افزایش اعتماد عمومی به پول ملی، کنترل تورم در کوتاه‌مدت، کاهش هزینه‌های محاسباتی و حسابداری، و بهبود وجهه اقتصادی در سطح بین‌المللی از اثرات مثبت این اصلاحیه بود.
جمع‌بندی
حذف صفر از پول ملی به‌تنهایی راه‌حل مناسب و کافی برای تورم نیست. هر کشوری، ازجمله ایران اگر بخواهد تجربه سورینام را پیاده‌سازی کند، ابتدا باید سیاست‌های پولی، مالی و ساختارهای اقتصادی را اصلاح کند. حذف صفر از پول ملی یک راه‌حل جادویی نیست بلکه یک ابزار است. اگر سیاست‌های کلان اقتصادی به‌درستی مدیریت نشوند، تغییر واحد پولی هم نمی‌تواند مشکل تورم را حل کند.
انتهای پیام/
بدون نظر!