به گزارش خبرگزاری تسنیم، در شرایط فعلی که سهمیه انرژی به نفر تعلق نمی‌گیرد، یارانه به صورت غیرهدفمند اعطا می‌شود. در این سازوکار، اغنیا که امکانات بیشتری دارند، از انرژی بیشتری استفاده می‌کنند و در نتیجه به میزان بالاتری از یارانه انرژی بهره می‌برند. اما کم مصرف‌ها که جزو اقشار ضعیف جامعه هستند، عمدتاً از یارانه انرژی کمتری استفاده می‌کنند و حتی برخی اقشار مانند عشایر هیچ بهره‌ای از یارانه در این بخش ندارند.
اختصاص سهمیه انرژی به نفر از جهات مختلف برایمان مزیت دارد. یکی از مهمترین مزیت‌هایش تشویق به بهره‌وری و مصرف بهینه است. وقتی افراد بدانند میزان مشخصی انرژی یارانه‌ای به صورت سهمیه‌ای در ماه در اختیار دارند، برای مصرف درست برنامه‌ریزی می‌کنند. به ویژه امکان فروش سهمیه انرژی اضافی انگیزه خوبی برای مدیریت مصرف به وجود می‌آورد.
در سازوکار اختصاص سهمیه انرژی به نفر، کسانی که مصارف بالایی دارند، باید هزینه انرژی مصرف مازاد خود را بپردازند. این یک روال منطقی و عادلانه است.
وقتی یارانه انرژی به صورت هدفمند و سهمیه‌بندی شده به شهروندان تعلق بگیرد، کاهش بار مالی دولت نیز اتفاق می‌افتد. در این سازوکار، هر فرد میزان مشخصی انرژی یارانه‌ای در ماه در اختیار دارد و دولت از پرداخت یارانه بی رویه به پرمصرف‌ها اجتناب می‌کند و هزینه‌های یارانه‌ای در کشور کنترل می‌شود.
عدالت اجتماعی یکی از مهمترین موضوعات در کشور است که اعتماد مردم را به روندهای حاکمیتی کشور افزایش می‌دهد. در همین راستا، دولت باید با اجرای دقیق طرح‌هایی مانند تعرفه‌گذاری پلکانی و اختصاص سهمیه انرژی به نفر به سمت ایجاد عدالت در توزیع یارانه انرژی در کشور برود.
نظرات فضل‌الله رنجبر، نماینده کرمانشاه در مجلس را در خصوص مزیت‌های اختصاص سهمیه انرژی به نفر جویا شدیم که در ادامه می‌خوانید.
رنجبر در خصوص اختصاص سهمیه انرژی به نفر و مزیت‌هایش تصریح کرد: یکی از اصلی‌ترین اقدامات در قبال اصلاح یارانه انرژی و بهینه‌سازی اختیاری مصرف توسط مردم، اجرای مدل انرژی به نفر است. این که سهمیه انرژی هر فرد به خود تعلق بگیرد و هر شهروند بداند که در ماه میزان مشخصی سهمیه انرژی یارانه‌ای در اختیار دارد و باید مصرف را مدیریت کند، به لحاظ جلوگیری از مصرف بی رویه برایمان مزیت دارد.
این نماینده مجلس خاطرنشان کرد: اختصاص سهمیه انرژی به نفر عادلانه است. باید به سمتی برویم که اقشار ضعیف جامعه که فاقد امکانات هستند، آن‌ها هم به عدالت به یارانه انرژی دسترسی داشته باشند و صرفا معادل الگوی بهینه مصرف یارانه انرژی را بدهیم.
رنجبر گفت: این روش کاملاً درستی است که به هر فرد یک سهمیه انرژی یارانه‌ای در یک بازه مشخص تعلق بگیرد. به نحوی که افراد بتوانند خودشان مصرف‌شان را مدیریت کنند و اگر انرژی اضافه داشتند، آن را بفروشند. این به نفع اقشار ضعیف است. کسانی که امکاناتی ندارند و از سهمیه انرژی یارانه‌ای خود استفاده نمی‌کنند، می‌توانند از ما به ازای مالی آن بهره ببرند. در این مدل مردم به جای اجبار، با اختیار کامل و در راستای کسب منفعت مالی بیشتر، به سمت بهینه‌سازی مصرف خواهند رفت و دهک‌های پایین و متوسط از این محل کسب درآمد خواهند داشت.
وی ادامه داد: این که سهمیه انواع حامل‌های انرژی مانند برق و گاز به یکدیگر قابل انتقال هستند، ایده بسیار مناسبی است. در این سازوکار، کسانی که به دلیل شرایط آب و هوایی باید از برق بیشتری استفاده کنند، می‌توانند از سهمیه انرژی گاز خود در بخش برق استفاده کنند. برعکس این موضوع هم امکان‌پذیر است. به این ترتیب، شرایط آب و هوایی و اقلیم نیز در اعطای سهمیه انرژی یارانه‌ای مدنظر قرار می‌گیرد.
انتهای پیام/
بدون نظر!