خبرگزاری تسنیم – محمد آیتی: هرچند تأسیس حوزههای علمیه به عنوان مراکزی برای علوم دینی، قدمت طولانی دارد و به سدهها قبل برمیگردد، اما در این پنج دهه اخیر به واسطه شکلگیری انقلاب اسلامی و پررنگ شدن نقش روحانیت، موضوع، ابعاد بیشتر و بزرگتری نسبت به قبل پیدا کرده است.
امروز جایگاه روحانیت و پایگاه اجتماعی آنها بسیار مورد توجه تودههای مردم است. کلام نافذ و کمک فکری و عملی این قشر به بخش عمدهای از امور زندگی مردم، بر کسی پوشیده نیست و بیشک حفظ این سرمایه نیاز مبرم کشور است.
مسیر تربیت طلبه و تبدیل شدن به روحانی
برای رسیدن به هدف باید مسیری را دنبال کرد، از اینرو، اگر یک فرد بنا داشته باشد روحانی شود باید تلاش و کوششهایی را به کار ببندد تا بتواند برای جامعه مفید فایده باشد. بیتردید هیچ دستاوردی بدون زحمت محقق نمیشود و از اینرو یک فرد طلبه اگر بخواهد دوره کوتاه مدت (تبلیغمحور یا مبلّغپرور) را دنبال کند، میباید ۱۰ سال در حوزه علمیه تحت آموزش باشد و اگر فرد بنا داشته باشد، دوره بلندمدت (اجتهاد محور یا مجتهد پرور) را طی کند، باید ۱۴ سال در حوزه علمیه درس خواندن را فرا بگیرد.
تأثیر روحانیت بر تودههای مردم
از آنجایی که ایران، کشوری اسلامی و شیعهمحور است، نقش و جایگاه روحانیت از برجستگی زیادی برخوردار است و تودههای مردم هم طی سدهها و مخصوصاً دهههای گذشته، ارادت و وفاداری خود را به این قشر و مخصوصاً آنهایی که در این حوزه اثرگذاری بالایی داشتند، نشان دادند.
برخی از تاثیرگذاریهای روحانیون در جامعه عبارتند از تبلیغ و ابلاغ و رساندن دین، حفظ مواریث دینی و مبارزه با تحریفها و بدعتها، تثبیت و تعمیق باورهای دینی، رهبری دینی، سمت و سو و رنگ دینی بخشیدن به روابط ورفتارهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مردم، تربیت و پرورش وت قویت بنیه دینی دانشجویان ودانش آموزان و دیگر اقشار مردم و اشاعه و ترویج و نهادینه کردن آموزههای دینی مانند کمک به مستمندان، بخشش، شادیها و…
اینها بخشی از وظایف و تاثیرات مثبت قشر روحانی در جامعه است و این عناوین حکایت از این دارد که این افراد، به هیچ وجه تکبعدی نیستند و سعی دارند در بخشهای مختلف زندگی روزمره مردم، کمک و یاریدهنده باشند.
ارتباط روحانیت با مردم
یک روحانی واقعی، پس از فراگیری علوم دینی، همیشه یک موضوع را پیش چشم خود محفوظ نگه میدارد و آن هم «خداترسی» است. حال، اگر فردی خداترس باشد و بداند همه چیز به این دنیای مادی خلاصه نمیشود، آنگاه سعی میکند همه کارهایش مورد رضایت خدا باشد.
اگر رفتار روحانی، واقعی و با معیار رضایت خدا باشد که البته تحصیل طولانی آنها در حوزههای علمیه هم بر این اساس بوده است، آنگاه مردم هم با جان و دل به رهنمودها و کمکهای فکری این قشر لبیک میگویند.
پیروزی انقلاب اسلامی و ریشه نظامی که به این واسطه، ۴۷ تنومند شده، نشان از این دارد که این مسیر تا حد قابل ملاحظهای واقعی بوده و رضایت عمومی مردم را دربرداشته است. یک جمله باید گفت اگر مسیر آموزش و طلبگی درست، منطقی و بدون نفسانیات دنیوی باشد، آنگاه روحانی حتماً با مردم، در کنار مردم و در خدمت مردم خواهد بود.
انتهایپیام/
بدون نظر!