به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اگر پیامبر رحمت آینه‌ای است که تمام زیبایی‌های آسمان و زمین را در خویش دارد، امام حسن و امام حسین‌علیهماالسلام، دو نگین درخشان آن آینه‌اند؛ زینتی که نه تنها پیامبر خدا، بلکه علی و فاطمه‌سلام‌الله‌علیهما را نیز به کمال جلوه‌گری می‌رساند. همان‌گونه که تاج بدون جواهر، کامل نیست، رسالت و ولایت نیز با وجود این دو گوهر آسمانی به اوج شکوه خود رسید. آنان زینت خاندان نور، و جلوه‌ای از بهشت بر خاک‌اند؛ زیبایی‌شان، زیبایی ایمان و پاکی و حقیقت است که با خون و حماسه و علم، جاودانه گردیده است.
این حقیقت والا، در کلام معصومان نیز انعکاس یافته است. چنان‌که امام صادق علیه‌السلام در تفسیر آیه‌ی «مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْغِیانِ» فرمود: علی و فاطمه دو دریای ژرف‌اند که هیچ‌یک بر دیگری برتری‌جویی و تعدّی نمی‌کند؛ و «مروارید و مرجان از آن دو بیرون می‌آید» یعنی حسن و حسین‌علیهماالسلام. یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ قَالَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ ع. (تفسیر قمی، ج۲، ص۳۴۴). بدین‌سان، حسن و حسین نه تنها گوهرهای رسالت‌اند، بلکه ثمره‌ی پیوند دو دریای عصمت و ولایت نیز هستند.
در این روایت، امیر مؤمنان و حضرت فاطمه علیهماالسلام به عنوان دو «بحر عمیق» معرفی شده‌اند: دو دریای بیکران از علم، طهارت، و کمال که هیچ‌کدام بر دیگری سلطه و ظلمی ندارند: «لَا یَبْغِی أَحَدُهُمَا عَلَى صَاحِبِهِ». از این دو دریای الهی، دو گوهر گرانبها به دنیا می‌آید: حسن و حسین علیهما السلام که در آیه با تعبیر «اللؤلؤ و المرجان» تفسیر شده‌اند.
گوهر بودن و ارزش ذاتی
همان‌گونه که مروارید و مرجان کمیاب و گرانبها، تنها در ژرفای دریا و از دل فرآیندی ویژه و طولانی پدید می‌آیند، وجود مبارک امام حسن و امام حسین‌علیهماالسلام نیز ثمره‌ی ناب‌ترین و خاص‌ترین پیوند الهی هستند: پیوند دو دریای بیکران ولایت و عصمت، علی‌علیه‌السلام و فاطمه‌سلام‌الله‌علیها. این دو گوهر نه تنها در خاندان اهل‌بیت‌علیهم‌السلام که در سراسر هستی جایگاهی بی‌همتا دارند؛ چراکه وجودشان تجلی تمام‌عیار نور نبوت و امتداد رسالت در زمین است. ایشان گورهای دریای رحمت خدایند که زیبایی و ارزش‌شان را هیچ معادلی در عالم نیست.
ثمره معنوی دریای ولایت
مروارید و مرجان، که دو گوهر کم‌نظیر دریا هستند، تنها در ژرفای آب و در پناه پاکی و آرامش آن پدید می‌آیند. به همین قیاس، امام حسن و امام حسین‌علیهماالسلام ثمره و زاده‌ی دو دریای بیکران ولایت و عصمت‌اند؛ همان‌گونه که اگر دریا نباشد، مرواریدی شکل نمی‌گیرد، اگر آن دو «بحر» وجود نمی‌داشتند، این دو «گوهر» نورانی نیز در عالم امکان رخ نمی‌نمودند. این پیوند، نمونه‌ی کامل آیه‌ی «مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ… یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ» است که در آن، برزخِ میان دو دریا نه جدایی که کامل‌ترین هماهنگی و هم‌افزایی است.
مروارید و مرجان در طول تاریخ برای زیباسازی و زینت به کار می‌رفته‌اند. امام حسن و امام حسین نیز زینت پیامبر اسلام و زینت امت به شمار می‌آیند و در بهشت، سید جوانان اهل بهشتند. مشابه این احادیث را در کلام خود رسول اکرم صلی الله علیه و آله بارها مشاهده کرده‌ایم به گونه‌ای که حسنین علیهما السلام را زینت آسمان‌ها نامیدند. از امام سجاد از پدرش حسین بن علی نقل شده است که بر رسول خدا وارد شدم، در حالی‌که اُبیّ بن کعب نزد ایشان بود. رسول خدا (خطاب به من) فرمود: «خوش آمدی ای اباعبدالله، ای زینت آسمان‌ها و زمین‌ها»؛ مَرْحَباً بِکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ یَا زَیْنَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ. (عیون اخبار الرضا (ع)، ج۱، ص۵۹)
انتهای پیام/
بدون نظر!