به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، آیین اختتامیه ششمین دوره جایزه مصطفی(ص) شامگاه دوشنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۴ در تالار وحدت تهران، با حضور دکتر حسین افشین، معاون علمی رئیس‌جمهور؛ دکتر علی‌اکبر صالحی، رئیس هیئت‌مدیره بنیاد علم و فناوری مصطفی(ص)؛ مهدی صفاری‌نیا، دبیر شورای سیاستگذاری جایزه مصطفی(ص)؛ محمد اقبال چودری، دبیرکل کمیته دائمی همکاری‌های علم و فناوری کشورهای اسلامی (کامستک)؛ عبدالحسین خسروپناه؛ برگزیدگان این دوره و جمعی از دانشمندان علم و فناوری جهان اسلام برگزار شد.
حسین افشین، معاون علمی رئیس‌جمهور در سخنانی با ارجاع به اهمیت نگاه عمیق در علم و نقش امت اسلامی در پیشبرد دانش، گفت: امشب در ششمین دوره جایزه مصطفی(ص) گرد هم آمده‌ایم تا برگزیدگان این جایزه را معرفی و تجلیل کنیم؛ نه تنها برای پاسداشت دستاوردهای آنان، بلکه برای اینکه به جهانیان نشان دهیم امت اسلامی هنوز زنده است؛ زنده است چون هنوز جرأت دیدن دارد؛ دیدن آنچه دیگران نمی‌بینند، دیدن آنچه هنوز نامی ندارد و ساختن آنچه زندگی بشر را دگرگون می‌کند.
وی با اشاره به اهمیت «دیدن» در مسیر علمی افزود: در جهان علم، نخست دیدن است و سپس دانستن. اما دیدن، صرفاً نگاه کردن نیست؛ یعنی توانایی فهمیدن چیزی پیش از آنکه به داده بدل شود، پیش از آنکه در نموداری ثبت گردد و پیش از آنکه ابزارهای ما بتوانند آن را نشان دهند. در زیست‌بوم طبیعی، شیر و آهو هر روز با طبیعت مسابقه می‌دهند و هر کدام اگر دیر ببینند، حذف می‌شوند. اما در زیست‌بوم علم، آنکه زودتر ببیند، آینده را ترسیم می‌کند، معادله را بازنویسی می‌کند و دیگران را وادار می‌سازد در زمین او بازی کنند.
افشین جایزه مصطفی(ص) را «جایزه یک زاویه دید» دانست و تصریح کرد: این جایزه، نگاه تازه‌ای است که ما را از سطح به عمق، از نشانه‌ها به ساختارها، از مسئله‌ها به مدل‌ها و از مدل‌ها به راه‌حل‌های اثرگذار می‌برد؛ راه‌حل‌هایی که می‌تواند بیماری را درمان کند، به انرژی پاک دسترسی بدهد، بحران زیست‌محیطی را مهار کند یا ابزاری برای درک عمیق‌تر جهان بسازد. این حوزه‌ها فقط شاخه‌های علمی نیستند، بلکه به تعبیر من، اقلیم‌های تازه‌ای از قدرت‌اند.
وی با اشاره به تقارن این رویداد با هفته وحدت گفت: هفته وحدت یادآور میلاد پیامبر رحمت است و فراتر از آن، نشان‌دهنده ضرورت ساختن آینده‌ای مشترک برای امت واحده. وحدت فقط یک واژه سیاسی نیست؛ در جهان امروز، وحدت یعنی به اشتراک گذاشتن زیرساخت‌های علمی، داده‌های پژوهشی و فناوری. یعنی پژوهشگری در هند بتواند داده‌های خود را با آزمایشگاهی در مالزی به اشتراک بگذارد و دانشمندی در ایران ایده‌اش را با ترکیه به کار گیرد. اگر جهان اسلام می‌خواهد در معادله علم باقی بماند، باید از تفاوت‌ها عبور کند و به هم‌افزایی برسد. این جایزه، خود نمونه‌ای از همین وحدت است: نام‌ها متفاوت‌اند، اما افق یکی است؛ آینده‌ای که خودمان می‌سازیم.
وی سپس به رویدادهای اخیر منطقه اشاره کرد و گفت: در هفته‌های گذشته، آسمان منطقه برای لحظاتی تار شد. اما آموختیم که حتی در آسمان تار هم می‌توان مسیر را دید. این جنگ، نبرد فناوری با ترس بود؛ نبردی میان رژیمی کودک‌کُش که با وحشت حکومت می‌کند و کشوری که می‌خواهد با دقت دفاع کند، نه با تخریب. برای اثبات قدرت، نیازی به فریاد نیست. وقتی به اندازه پاسخ می‌دهیم، یعنی اندازه‌ها را می‌شناسیم و این، معنای تمدن است. تمدن یعنی بدانیم کجا باید بایستیم و کجا باید حرکت کنیم. دفاع نیز باید بر پایه دانش باشد، نه خشم.
افشین با تأکید بر آموزه‌های قرآن کریم گفت: مسیر ما از لحظه‌ای آغاز شد که انسان توانست حقایق را بشناسد، آن‌ها را تعریف کند و براساس شناخت عمل کند. اگر جهان اسلام می‌خواهد دوباره پیشرو شود، باید از همین نقطه آغاز کند: بازتعریف خود و سهمش در معادله جهانی علم.
وی خطاب به برگزیدگان افزود: شما فقط مسیر علمی طی نکرده‌اید؛ شما نقطه اثر ساخته‌اید. تأثیر شما تنها در آزمایشگاه نبوده است، بلکه در تغییر جهان اطراف‌تان نمود یافته. شما اندیشه را به امکان بدل کرده‌اید و چیزی ساخته‌اید که پیش از شما وجود نداشته است. این است که معادله را تغییر می‌دهد.
افشین در پایان گفت: در جهانی که همه می‌روند، تنها کسی برنده است که زودتر می‌بیند و ما امشب دیده‌ایم.
انتهای پیام/
بدون نظر!