به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، یکی از چالش‌های سالهای اخیر در فضای شهری، افزایش چشمگیر استفاده اصناف مختلف از فضای پیاده‌رو برای فعالیت‌های تجاری است؛ فروشگاه‌های پوشاک رگال‌های لباس خود را خارج از مغازه و در معابر عمومی قرار می‌دهند یا رستوران‌ها و کافه‌ها میز و صندلی‌های خود را در پیاده‌روها مستقر می‌کنند، اگرچه این رفتار به ظاهر می‌تواند به جذب مشتری و رونق کسب‌وکار آنها کمک کند، اما آثار منفی قابل توجهی بر تردد و آسایش شهروندان دارد که نمی‌توان نادیده گرفت.
پیاده‌روها به عنوان فضاهای اختصاصی برای عبور و مرور عابران پیاده، باید آزاد و ایمن باقی بمانند تا افراد مختلف، به ویژه کودکان، سالمندان و افراد دارای معلولیت، بتوانند بدون دغدغه و مشکل در شهر تردد کنند، اما متأسفانه اشغال مکرر این فضاها توسط اصناف باعث محدود شدن عرض مسیر عبور، ایجاد موانع و گاه خطراتی برای سلامت و امنیت عابران شده است؛ این وضعیت نه تنها موجب نارضایتی عمومی و کاهش کیفیت زندگی شهری می‌شود، بلکه به بروز مشکلاتی مانند تصادفات پیاده‌رو و ازدحام نیز دامن می‌زند.
شهرداری با درک اهمیت موضوع وارد عمل شده و اقدام به تدوین لایحه‌ای برای ساماندهی استفاده اصناف از فضای پیاده‌روها کرده است؛ این لایحه با هدف تعیین چارچوب‌های مشخص و شفاف برای استفاده قانونی از پیاده‌روها و صدور مجوزهای لازم طراحی شده است تا ضمن حمایت از کسبه، حقوق شهروندان در بهره‌مندی آزاد و ایمن از معابر عمومی حفظ شود
مجتبی اقوامی پناه؛ مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم با اشاره به جزئیات لایحه شهرداری تهران برای ساماندهی سدمعبر اصناف در پیاده روها، اظهار کرد: یکی از مشکلاتی که به صورت مکرر توسط شهروندان گزارش شد و نارضایتی‌هایی از سد معبر ایجاد شده توسط برخی اصناف به وجود آمد، بررسی و پیگیری شد. با توجه به مطالعات انجام شده و تأکید شهردار تهران مبنی بر ساماندهی این موضوع به خاطر نارضایتی مردم، اقدامات لازم صورت گرفت.
وی ادامه داد: حدود ۳۰۰ هزار صنف در تهران وجود دارد که اگر فقط ۱۰ درصد آنها مزاحمت سد معبر ایجاد کنند، باعث نارضایتی مردم می‌شود؛ بنابراین تصمیم گرفتیم این موضوع را ساماندهی و قانونمند کنیم. ابتدا بررسی کردیم که چه کسانی مزاحمت ایجاد می‌کنند و آیا راسته خیابان قابلیت ساماندهی دارد یا خیر.
مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران تصریح کرد: اگر بخواهیم ساماندهی کنیم، حداقل باید دو متر فضای عبور و مرور راحت برای مردم باقی بماند. اگر چنین فضایی وجود داشت، این صنف‌ها می‌توانند با دریافت مجوز از بخش باقی مانده جلوی مغازه خود استفاده کنند، به شرطی که مزاحمتی برای شهروندان ایجاد نشود و عوارض پرداخت کنند.
وی افزود: در مواردی که سد معبر توسط مغازه‌داران صورت می‌گیرد، مافیا وجود ندارد اما برخی مغازه‌داران میز و صندلی، پوشاک یا سایر وسایل مرتبط با شغل خود را در پیاده‌رو قرار می‌دهند که موجب نارضایتی شهروندان و شکایت به شهرداری می‌شود و ما وظیفه داریم به عنوان شهرداری ورود کرده و بر اساس قانون برخورد کنیم.
اقوامی پناه خاطرنشان کرد: در برخی خیابان‌ها که عرض و پهنای کافی وجود دارد، می‌توان هم فضای راحت برای مردم ایجاد و هم نیاز کسبه را با پرداخت عوارض تأمین کرد بنابراین هدف ما قانونمند کردن استفاده از پیاده‌روها است، چرا که برچیدن کامل آن امکان‌پذیر نیست و این پدیده در همه دنیا وجود دارد.
وی ادامه داد: در حال حاضر قصد داریم قانونی وضع کنیم که مثلاً فروشندگان غذا نتوانند همه فضای پیاده‌رو را با میز و صندلی اشغال کنند. بر اساس این قانون باید حداقل دو متر فضای تردد بدون مزاحمت برای مردم وجود داشته باشد. پیاده‌رو باید بیش از دو متر باشد تا باقی فضا برای استفاده مغازه‌داران به همراه پرداخت عوارض اختصاص یابد؛ اگر این فضا وجود نداشته باشد، مغازه‌داران حق استفاده از پیاده‌رو را ندارند.
مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران تصریح کرد: مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که شهردار تهران، با دقت این طرح را بررسی و نکات مهم را به صورت پی‌نوشت یادداشت کرده است. این مسائل با معاون خدمات شهری و شهردار تهران جمع‌بندی شده و امیدواریم تا پایان مهر ماه جمع‌بندی نهایی انجام شده و به شورای شهر ارائه شود.
وی با بیان اینکه شاخص‌ترین موضوع لایحه دو فوریتی ساماندهی سد معبر، در نظر گرفتن فضای دو متری برای تردد شهروندان و تعیین عوارض برای استفاده مغازه‌داران از فضای باقی‌مانده است، گفت: بر اساس مطالعات، فضاهایی با عنوان “فضای قرمز” مشخص شده که در آنها اجازه هیچ گونه سد معبری داده نمی‌شود، زیرا فضای پیاده‌رو کمتر از دو متر است. در این نقاط با هماهنگی مناطق و دستگاه‌های مختلف ورود می‌کنیم و اجازه سد معبر نمی‌دهیم.
اقوامی پناه ادامه داد: فضاهای “زرد” مربوط به پیاده‌روهایی است که دو متر فضای تردد دارند، اما مغازه‌داران می‌توانند با رعایت تدابیر و پرداخت عوارض از باقی فضای پیاده‌رو استفاده کنند. به عنوان مثال، اگر بیمارستان، مدرسه یا مرکز اداری از فعالیت مغازه‌داران در پیاده‌رو انتقاد کنند، مغازه‌دار باید با تمهیداتی به گونه‌ای اقدام کند که مزاحمتی ایجاد نشود چراکه رضایت شهروندان برای ما اهمیت بالایی دارد.
وی گفت: فضاهای “سفید” نیز مربوط به پیاده‌روهایی است که بیش از دو متر فضا دارند، اما برخی مغازه‌داران یا صاحبان رستوران‌ها از کل پیاده‌رو با چیدن میز و صندلی استفاده می‌کنند، در حالی که باید حداقل دو متر برای عبور مردم حفظ شود و بابت فضای اضافی عوارض پرداخت شود.
مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران تصریح کرد: نحوه تعیین عوارض نیز به این صورت است که قیمت منطقی با ضریبی از فضای استفاده شده محاسبه می‌شود. این ضریب بر اساس منطقه و محله متفاوت است. هدف این است که منافع حاصل از عوارض پرداختی مغازه‌داران به نفع مردم و شهر هزینه شود، البته با رعایت استانداردهای عبور و مرور.
انتهای پیام/
بدون نظر!