عبدالرسول صداقت در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم از کرج گفت: بالاترین مؤلفه امنیت برای هر کشوری سلامت است؛ موضوعی که بسیاری از مسئولان ما درک درستی از آن ندارند. تا زمانی که کشور در بحران‌هایی مانند کرونا، جنگ و … است، ما پزشکان و کادر درمان می‌شویم «فرشتگان سفیدپوش» و با انواع تعریف و تمجید از ما یاد می‌کنند، اما همین که بحران‌ها پایان می‌یابد همه‌چیز به فراموشی سپرده می‌شود.
وی مطرح کرد: در دوران کرونا، زمانی که بسیاری از اعضای خانواده حتی از عزیزان بیمار خود فاصله می‌گرفتند، ما در کنار بیماران بودیم ، با رعایت پروتکل‌ها معاینات لازم را انجام می‌دادیم و تلاش می‌کردیم بیماران بهبود یابند؛ حتی در این مسیر تعدادی از همکارانمان را از دست دادیم. در همین جنگ ۱۲ روزه اخیر درحالی‌که تعداد زیادی از مردم راهی جاده‌های شمال شدند، چه اتفاقاتی افتاد؟
رئیس نظام پزشکی کرج اضافه کرد: کادر درمان که در خط مقدم خدمت حضور داشتند، با چه صحنه‌های دلخراشی مواجه شدند؟ چه بحران سختی را پشت سر گذاشتند؟ در همان شرایط جامعه پزشکی در سخت‌ترین شرایط کنار مردم، ارتش، اطلاعات و سپاه ایستادند درحالی‌که گاهی اوقات به این قشر فقط از دریچه مادیات نگاه می‌شود و هنوز درک صحیحی از نقش بنیادین جامعه پزشکی وجود ندارد.
صداقت با بیان اینکه در تمام بحران‌ها جامعه پزشکی جان خود را کف دست گرفته و با تمام وجود خدمت‌رسانی می‌کند، عنوان کرد: در همین روزهای جنگ برخی بیمارستان‌ها نیاز به رادیولوژیست داشتند و پزشکان ما در این مسیر همراهی خوبی به عمل آوردند که این روحیه را باید دید و قدر دانست. فراموش نکنیم که امروز آرامش جامعه مدیون همین کادر درمان است.
رئیس نظام پزشکی کرج ادامه داد: زیرا وقتی بیماری به بیمارستان مراجعه می‌کند، خانواده وی شب را به آرامی سپری می‌کنند چون خیالشان از وجود کادر درمان آسوده است و آرامش خود را مدیون آن‌ها هستند. علیرغم تلاش‌های بی‌وقفه کادر درمان در مراکز درمانی مانند درمانگاه‌ها و بیمارستان‌ها، اغلب سهم پزشکان در ایجاد امنیت اجتماعی، نادیده گرفته می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: من از همین تریبون اعلام می‌کنم که اگر کسی قدر شما را ندانست خودتان قدر خود را بدانید چون در نهایت، با ذهن و وجدان خود زندگی می‌کنید. کرونا نشان داد انسان در مقابل یک ویروس تا چه اندازه ضعیف است اما از سوی دیگر همین انسان می‌تواند عالم هستی را در ذهن خود جای دهد. پس نه باید مغرور شد، نه ناامید؛ بلکه باید دانست که وجود ما، در عین ضعف، سرچشمه امید و آرامش برای دیگران است.
انتهای پیام/
بدون نظر!