به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرج، در روزگاری که جامعه ایران با چالش‌های متعددی از جنس فرهنگ، اقتصاد و … مواجه است، پدیده‌ای نوظهور و غیرمتعارف به نام سگ گردانی در اماکن عمومی به سرعت در حال گسترش است؛ رفتاری که نه‌تنها ریشه‌ای در فرهنگ بومی و دینی ما ندارد، بلکه آشکارا متأثر از فرهنگ تقلیدی و وارداتی غرب بوده که امروز به معضلی اجتماعی در کشور به خصوص تهران و البرز تبدیل شده است.
این در حالی است که برخی افراد، سگ‌گردانی در خیابان‌ها و پارک‌ها را نشانه‌ای از مدرنیته یا آزادی فردی تلقی می‌کنند؛ اما پرسش اساسی اینجاست که آزادی تا کجا؟ آیا همراه داشتن حیوانات خانگی در معابر عمومی، بدون رعایت حقوق دیگران، آزادی است یا تجاوز به آسایش عمومی؟
آیا اگر همین افراد که امروز این عمل را نشان از فرهنگ بالای خود می‌دانند اگر فردا کسی بخواهد گوسفند، گاو یا هر حیوان دیگری را در خیابان‌های شهر با خود همراه کند و آن را بچرخاند، باز هم این امر را نشانه پیشرفت می‌دانند؟ پاسخ روشن است، خیر؛ زیرا نه عرف، نه قانون و نه منطق اجتماعی چنین رفتاری را نمی‌پذیرد.
خانه‌های کوچک، دیوارهای نازک و سگ‌هایی که آرامش را می‌بلعند
با گسترش فرهنگ نگهداری از حیوانات خانگی که عمدتاً از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی با الگوگیری از سبک زندگی غربی ترویج شده، معضل نگهداری سگ در آپارتمان‌ها و ساختمان‌های متراکم شهری به شکل نگران‌کننده‌ای افزایش یافته و همین موضوع ناراحتی برخی همسایگان و اهالی محل را در پی دارد و گویی هشدارهای مکرر شفاهی و کتبی مدیران ساختمان‌ها نیز دیگر تأثیری ندارد.
حتی در مواردی مشاهده شده که درگیری‌های لفظی و گاهی شدیدتر هم به همین دلیل در بین ساکنان ساختمان‌ها رخ داده و منجر به ترک ساختمان یا تغییر محل زندگی افرادی شده که از این موارد ناراضی هستند. همه این‌ها در حالی است که هنوز قانون قاطعی برای جلوگیری از این مزاحمت‌ها اجرایی نشده و اگر کسی هم شکایتی از این موضوع داشته باشد نمی‌داند باید به کجا مراجعه کند و آیا به حقش می‌رسد یا خیر؟
خانم و آقای جوانی که در کوچه‌پس‌کوچه‌های این شهر به دنبال منزلی برای اجاره می‌گردند به خبرنگار تسنیم از کرج می‌گویند: یک ماه است به دنبال خانه می‌گردیم اما هر جا می‌رویم از طبقه بالا یا پایین و گاهی همسایه دیوار به دیوار صدای سگ می‌شنویم و همین موضوع ما را آزار می‌دهد، نمی‌دانیم کجا را انتخاب کنیم و چگونه مطمئن شویم در آن ساختمان سگی نگهداری نمی‌شود!
پارک برای بازی کودکان است نه پیاده‌روی سگ‌ها
تصور کنید مادری با فرزند خردسالش برای لحظاتی به یکی بوستان‌های این شهر آمده، اما با صحنه‌ای مواجه می‌شود که کودکش از ترس یک سگ پشت مادر پناه می‌گیرد و گریه می‌کند. یا خانواده‌ای قصد نشستن در یک پارک را دارند اما به دلیل وجود سگ‌های کوچک و بزرگ و متعدد در آن مکان نمی‌توانند یک فضای تمیز را پیدا کنند و دور هم جمع شوند. البته این نگرانی‌ها دیگر برای خانواده‌های البرزی بیگانه نیست.
حتی مشاهده می‌شود که برخی از دارندگان سگ‌ها، حیوان خود را بدون قلاده یا دهان‌بند در فضاهای عمومی رها می‌کنند که این رفتار نه‌تنها خلاف قانون است بلکه بارها و بارها موجب ایجاد وحشت و در برخی موارد حملات واقعی به شهروندان، کودکان یا سالمندان شده است. چرا باید چشم‌ها بر این رفتارها بسته شود؟ آیا نباید آرامش مردم را جدی بگیریم؟
صدای گلایه مردم بلند است
در گفت‌وگو با بسیاری از شهروندان کرجی، به‌ویژه خانواده‌ها، سالمندان و حتی نوجوانان، همه از یک چیز گلایه دارند و آن‌هم اینکه «پارک و اماکن عمومی مانند فروشگاه، بازار روز، معابر عمومی و … جای سگ‌گردانی نیست!» یکی از این شهروندان می‌گوید: من کاری ندارم کسی به چه حیوانی علاقه دارد اما در خانه‌اش نگهدارد، مثلاً من اگر چوپان باشم آیا حق دارم گاو و گوسفندهایم را در خیابان بگردانم؟ این چه منطقی است که فقط برای سگ آزاد است؟
آقا و خانم میانسالی که عصر پنجشنبه به قصد تفریح به دهکده تفریحی باغستان آمده‌اند در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم از کرج می‌گویند: ای‌کاش مسئولان یک روز با خانواده‌هایشان به این بوستان‌ها سری بزنند و ببینند که نه در قسمت جاده سلامت که برای دوچرخه‌سواران و عابران پیاده در نظر گرفته شده و نه در بخش‌های فضای سبز و شهربازی، جایی برای نشستن انسان‌ها نیست.
خانم ادامه می‌دهد: یک ساعت بیشتر است در این پارک در حال چرخش هستیم اما به هر قسمت که می‌رویم به‌قدری سگ زیاد است که نمی‌توانیم جایی را برای استراحت و تفریح انتخاب کنیم. چرا هیچ‌کس کاری نمی‌کند؟ چرا آرامش و آزادی انسان‌ها باید فدای آزادی حیوانات شود؟
خانم مهراز یکی از شهروندان نیز بیان می‌کند: یک واحد فست فود در محله ما مشغول به فعالیت است و صبح به صبح سگش را با خود به بیرون مغازه هدایت می‌کند و جلوی درب دراز می‌کشد و گاهی می‌چرخد و برخی مشتریانی که طرفدار حیوانات هستند به محض ورود اول با آن سگ بازی می‌کنند و سپس وارد مغازه می‌شوند.
وی اظهار می‌کند: جالب‌تر اینجاست که وقتی کار وی به پایان می‌رسد سگ را داخل مغازه جا می‌دهد و تا صبح خدا می‌داند این حیوان به کدام بخش‌های مغازه سرک می‌کشد؟ من به نوبه خودم اصلاً دلم نمی‌خواهد در چنین مغازه‌ای یک‌نیمه ساندویچ هم بخورم.
آقای محسن‌آبادی راننده جوان اسنپ نیز در این رابطه می‌گوید: هفته پیش خانمی از مهرشهر درخواست اسنپ داد و من قبول کردم. بعد از سپری کردن کلی ترافیک در شهر به مبدأ رسیدم و می‌بینم خانم با یک سگ خیلی بزرگ کنار خیابان ایستاده و قصد سوار شدن به خودرو را دارد. وقتی از ورود وی به ماشین خودداری کردم و خواستم سفر را لغو کند با کلی بدوبیراه وی مواجه شدم.
وی اضافه می‌کند: مگر ما در یک مملکت اسلامی زندگی نمی‌کنیم؟ چرا هر گوشه این شهر باید پر از سگ باشد؟ چرا کسی با این موضوع مقابله نمی‌کند؟ تعداد سگ‌ها از تعداد بچه‌ها در پارک‌ها بیشتر است. من مسافری داشته‌ام که می‌خواست با سه سگ قد و نیم قد سوار خودرو شود تا فقط آن‌ها را در شهر بچرخاند اما اجازه ندادم. شما را به خدا فکری بکنید.
گازگرفتگی؛ زنگ خطری که دیگر شوخی نیست
یکی از مهم‌ترین و نگران‌کننده‌ترین پیامدهای سگ‌گردانی در فضاهای عمومی، افزایش موارد گازگرفتگی و حمله سگ‌ها به شهروندان بی‌دفاع است. گزارش‌های متعددی از سراسر کشور و البرز، به مواردی اشاره دارد که سگ‌های خانگی به‌خصوص سگ‌های نژاد درشت یا آموزش‌ندیده هنگام پیاده‌روی، کنترل خود را از دست داده و به رهگذران، کودکان یا دوچرخه‌سواران حمله کرده‌اند.
در بسیاری از این موارد، صاحبان حیوانات نه‌تنها تقصیر را نپذیرفته‌اند، بلکه به‌دلیل نبود قوانین مشخص یا ضمانت اجرایی کافی، عملاً بدون پیگرد جدی از کنار ماجرا عبور کرده‌اند. پدیده سگ‌گردانی در اماکن عمومی، امروز دیگر یک رفتار ساده و شخصی نیست؛ بلکه به یک معضل فرهنگی، اجتماعی، بهداشتی و امنیتی تبدیل شده که مستقیماً با آرامش روانی شهروندان، سلامت کودکان، نظم شهری و هویت فرهنگی جامعه گره خورده است.
در کشوری که بنیان آن بر احترام به حقوق عمومی، قانون‌گرایی و فرهنگ اسلامی ایرانی بنا شده، نمی‌توان اجازه داد تقلیدهای کورکورانه از سبک زندگی غربی، نظم اجتماعی را به هم بزند و چهره خانواده‌محور شهرها را مخدوش کند.
سگ‌گردانی در پارک‌ها، معابر، مجتمع‌های مسکونی و فضاهای عمومی به‌ویژه بدون رعایت استانداردهای ایمنی، نماد نوعی بی‌قانونی آشکار و بی‌احترامی به حق سایر شهروندان است و مردم ناراضی که بارها صدایشان را از طریق اعتراض‌های شفاهی، پیام‌های فضای مجازی، مکاتبات با مدیریت ساختمان‌ها و حتی شکایات بلند کرده‌اند هنوز پاسخ روشنی دریافت نکرده‌اند.
از سوی دیگر، رسانه‌ها، فعالان فرهنگی، مربیان آموزشی و حتی خود شهروندان نیز وظیفه دارند با روشنگری، فرهنگ‌سازی و گفتمان‌سازی صحیح، آگاه‌سازی عمومی را گسترش دهند و از تبدیل این پدیده به یک هنجار پذیرفته‌شده، جلوگیری کنند. اگر امروز با این بی‌نظمی مقابله نشود، فردا با عواقبی بسیار گسترده‌تر مواجه خواهیم شد.
قانون چه می‌گوید؟
مطابق قانون، نگهداری سگ و سایر حیوانات در اماکن عمومی و ساختمان‌های مسکونی با شرایط خاص و محدودکننده‌ای ممکن است. سگ‌گردانی در معابر بدون رعایت ضوابط بهداشتی، ایمنی و حقوق عمومی، تخلف محسوب می‌شود و قابل پیگرد قانونی است. اما آنچه مردم را ناراحت می‌کند، نبود نظارت و اجرای قانون است. وقتی برخوردی نمی‌شود، متخلف هم احساس جسارت می‌کند و وقتی بی‌قانونی رواج یابد، آرامش مردم قربانی خودخواهی دیگران می‌شود.
مطالبه مردم از دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان البرز و نهادهای مسئول
با توجه به افزایش نارضایتی عمومی در کشور و در پی آن ممنوعیت سگ گردانی در برخی استانها توسط دادستان‌ها وقت آن رسیده که دادستان محترم استان البرز، نیروی انتظامی، شورای تأمین و شهرداری‌ها نیز به‌صورت هماهنگ وارد عمل شوند و برخوردی جدی با این موضوع داشته باشند. فرهنگ‌سازی در سطح مدارس، رسانه‌ها نیز از ضروریاتی است که باید به آن توجه شود.
گزارش: صدیقه صباغیان
انتهای پیام/
بدون نظر!